W związku z rozpoczęciem sezonu jesienno-zimowego i występowaniem zagrożeń związanych z eksploatacją instalacji grzewczych Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego zaleca sprawdzenie stanu technicznego przewodów kominowych: dymowych, spalinowych i wentylacyjnych.
Zgodnie z przepisami kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych powinny przeprowadzać – w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych – osoby mające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim lub osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności. W odniesieniu do kominów przemysłowych i kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych – tylko osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności. – Jednocześnie przypominam, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów właściciele i zarządcy obiektów mają obowiązek usuwania zanieczyszczeń z przewodów kominowych – dodaje Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego.
Brak szczelności i sprawności urządzeń spalających paliwa, instalacji kominowych i gazowych oraz brak drożności i właściwego ciągu przewodów wentylacyjnych są najczęstszymi przyczynami zagrożeń, takich jak zatrucia tlenkiem węgla (czadem) oraz wybuchy gazu i pożary. Tlenek węgla (CO) jest to gaz lżejszy od powietrza, bezzapachowy, bezbarwny, silnie toksyczny. Tlenek węgla jest gazem szybko przenikającym do krwioobiegu, powodując niedotlenienie tkanek, w pierwszej kolejności uszkadzając układ krążenia i ośrodkowy układ nerwowy. Objawami sugerującymi zatrucie tlenkiem węgla, przy niewielkim jego stężeniu w powietrzu, są: bóle i zawroty głowy, mdłości, wymioty i osłabienie mięśni. Gdy stężenie CO jest wyższe, dochodzi do utraty przytomności i zapaści (porażenie układu nerwowego, niewydolność oddechowa i krążeniowa). Zagrożenie stanowią również zatrucia przewlekłe, przy których to może dojść do różnego rodzaju powikłań. Najczęściej są to trwałe uszkodzenia mózgu (od osłabienia pamięci aż po demencję) oraz serca i układu krążenia. Wśród objawów przewlekłego zatrucia CO są też m.in. bóle głowy, znużenie, brak apetytu, bezsenność, zaburzenia krążenia, drżenie mięśni. Do zaczadzeń dochodzi najczęściej w mieszkaniach z bardzo szczelnymi oknami i drzwiami oraz z niesprawną wentylacją (pozatykane kratki itp.), a także tam, gdzie w łazienkach są termy gazowe. Często przyczyną tragedii jest również używanie wadliwych piecyków – gazowych, węglowych i innych.
Zapamiętaj:
Działania prewencyjne, pozwalających wyeliminować zagrożenie zatrucia tlenkiem węgla:
– używanie sprawnych urządzeń grzewczych, które mają stosowne atesty i są wyposażone w czujniki zabezpieczające przed zanikiem ciągu czy nieuzasadnionym wypływem paliwa,
– do ogrzewania pomieszczeń, w których stale przebywają ludzie, nie należy stosować gazowych przenośnych urządzeń promiennikowych ani kuchni gazowych,
– przy stosowaniu urządzeń grzewczych na paliwo stałe, ciekłe czy gazowe (piecyków, kominków), w pomieszczeniu należy zapewnić skuteczną wentylację, czyli stały dopływ świeżego powietrza,
– nie wolno łączyć wentylacji grawitacyjnej z mechaniczną, gdyż może dojść do zaburzenia ciągu powietrza w przewodach i w efekcie trujące spaliny cofają się do wnętrza pomieszczenia,
– nie wolno zatykać kratek wentylacyjnych (również tych w drzwiach do łazienki),
– należy pamiętać, że konserwacji i napraw urządzeń grzewczych mogą dokonywać wyłącznie wykwalifikowani fachowcy,
– można wyposażyć mieszkanie w czujniki dymu, tlenku węgla i gazu.
Ważne:
– Obowiązek usunięcia w czasie lub bezpośrednio po kontroli stwierdzonych uszkodzeń oraz uzupełnienia braków, które mogłyby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia, pożar, wybuch lub zatrucie gazem spoczywa na właścicielach, zarządcach i użytkownikach obiektów budowlanych (art. 70 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane).
– Kto nie zapewnia wykonania okresowej kontroli podlega karze grzywny (zgodnie z art. 93 pkt 8 ustawy – Prawo budowlane). A kto niewłaściwie utrzymuje i użytkuje obiekt budowlany lub nie zapewnia bezpieczeństwa użytkowania obiektu podlega karze grzywny nie mniejszej niż 100 stawek dziennych, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku (art. 91a ustawy – Prawo budowlane).