Pracownik na umowę cywilną

Umowę cywilno-prawną, na podstawie, której jest wykonywana określona praca, reguluje kodeks prawa cywilnego, a nie kodeks pracy, który obowiązuje przy umowie o pracę. W zależności od potrzeb, pracodawca i zleceniodawca mogą zawrzeć umowę zlecenie, umowę o dzieło, umowę agencyjną lub umowę o pracę nakładczą. Różnice między umową o pracę, a umową cywilno-prawną są spore. Umowa o pracę zobowiązuje pracownika do przestrzegania poleceń pracodawcy, przy umowie cywilno-prawnej zatrudniony ma większą swobodę działania. Umowa o pracę oznacza osobiste wykonywanie pracy, przy umowie cywilno-prawnej można ją „pod-zlecić" innej osobie.

Przy umowie o pracę pracodawca wskazuje czas i miejsce jej wykonania, natomiast umowa cywilno-prawna pozostawia tu szerszy margines swobody – najważniejsze jest wykonanie pracy, a nie jej czas czy miejsce. Korzyść dla pracodawcy, wynikająca z zawarcia z pracownikiem umowy cywilno-prawnej, to brak obowiązku opłacania składek ZUS po spełnieniu pewnych warunków. W wyjątkowych przypadkach, kiedy

zawarta jest umowa cywilno-prawna, a faktycznie jest to stosunek pracy, pracownik ma możliwość dochodzenia w sądzie uznania okresu takiej umowy, jako czasu normalnego stosunku pracy. Najpopularniejsza forma umowy cywilno-prawnej, to umowa zlecenie. Pracodawca poleca wykonanie określonej pracy w ustalonym terminie, za umówioną kwotę pieniędzy. Dla zleceniobiorcy oznacza to, że nie jest podporządkowany pracodawcy, może też zawrzeć umowy z innymi podmiotami. Pracodawca

z kolei nie ma obowiązku udzielania urlopu, wypłaty odprawy czy opłacania czasu zwolnienia lekarskiego. Zasady rozliczenia takiej umowy zależą od tego, czy zleceniobiorca ma jeszcze inne umowy o pracę, czy jest to jego jedyny dochód. Jeśli dochód ze zlecenia jest jedyny, to obowiązuje opłacenie składki ZUS oraz zaliczki na podatek. Jeśli składki opłaca inny pracodawca, to składki zleceniobiorcy są dobrowolne, a z tytułu wynagrodzenia należy opłacić podatek dochodowy. Kolejna popularna forma, to umowa o dzieło. Zatrudniona na takiej podstawie osoba zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła w ustalonym terminie. Pracodawca płaci, gdy dzieło zostanie zrealizowane. Sytuacja jest korzystna dla zatrudnionej osoby, jeśli posiada ona inną pracę, a umowa o dzieło jest dochodem dodatkowym. Koszty uzyskania przychodu wynoszą wówczas 50 procent.

Taką formę zatrudnienia chwali sobie dziennikarka, Elżbieta Kokowska. – Stosuję tę formę umawiania się ze zlecającym i rozliczania z nim od dawna, a szczególnie odpowiada mi autorska umowa o dzieło.

Ten rodzaj umowy cywilno-prawnej pozwala na swobodę przy podejmowaniu współpracy z różnymi kontrahentami. Umożliwia też indywidualny sposób realizacji określonego w umowie zadania, bez narzuconego czasu pracy i jej formy. Uważam, że jest to również korzystne dla pracodawcy. Ma zapewnione wykonanie określonej pracy na dobrym poziomie, bez obciążeń, jakie niesie ze sobą umowa o pracę. Wykonawca może więc w ten sposób uzyskać wyższe wynagrodzenia za swoją pracę. Niezwykle istotne jest tutaj jedno – rzetelność i terminowość obu stron w wypełnianiu zobowiązań, wynikających z umowy – podkreśla Elżbieta Kokowska. Do grupy umów cywilno-prawnych należy też umowa agencyjna.

Jest ona stosowana w branży agentów ubezpieczeniowych, pośrednik finansowych lub akwizytorów. Zobowiązują się oni do zawierania umów ze zleceniodawcą przez zdobytych klientów. Wynagrodzenie,

to najczęściej prowizja. Funkcjonuje też umowa o pracę nakładczą – dotyczy ona świadczenia pracy chałupniczej. Wymagane jest tutaj określenie wynagrodzenia, spełniającego regulacje płacy minimalnej. Obowiązują składki rentowe i emerytalne.