Wczoraj zakończył się termin składania wniosków o abolicję. Na Dolnym Śląsku ubiegało się o nią 205 cudzoziemców.Od początku roku w Dolnośląskim Urzędzie Wojewódzkim z możliwości zalegalizowania swojego pobytu w Polsce skorzystało 205 cudzoziemców. Wśród nich najliczniejszą grupę stanowili obywatele Ukrainy (ponad 40%), obywatele Pakistanu (blisko 20%) i obywatele Indii (blisko 15%). O abolicję ubiegały się osoby z 20 państw świata. Funkcjonariusze Straży Granicznej przez pół roku pracowali w DUW i tam, podczas składania wniosków, pobierali odciski linii papilarnych. W myśl zapisów ustawy procedura przyjęcia wniosku wiązała się z zamieszczeniem w paszporcie cudzoziemca stempla (potwierdzającego uznanie jego pobytu na terytorium Polski za legalny, od dnia złożenia wniosku do dnia w którym decyzja w sprawie zezwolenia stanie się ostateczna) oraz pobraniem jego odcisków linii papilarnych. Ponadto, w związku z wejściem ustawy w życie, do zadań Straży Granicznej należało m.in. przekazywanie informacji, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium RP stanowił zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa porządku publicznego, informowanie wojewodów o opuszczeniu przez cudzoziemca terytorium RP czy o przekraczaniu granicy przez wnioskodawcę w celu ustalenia nieprzerwanego pobytu cudzoziemca na terytorium RP. Na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2011 roku o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która zaczęła obowiązywać 1 stycznia 2012, cudzoziemcy którzy przebywali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie mogli się ubiegać się o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na okres 2 lat, poprzez złożenie wniosku przed wojewodą właściwym ze względu na pobyt cudzoziemca. Ustawa umożliwiała zalegalizowanie pobytu cudzoziemcom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy:
– nieprzerwanie co najmniej od dnia 20 grudnia 2007 roku, których pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy był nielegalny; – nieprzerwanie co najmniej od dnia 1 stycznia 2010 roku, którym przed tym dniem została wydana ostateczna decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, zawierająca orzeczenie o wydaleniu, i których pobyt na tym terytorium w dniu wejścia w życie ustawy był nielegalny; – wobec których w dniu 1 stycznia 2010 roku trwało postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego wniosku.
